2025-26 സാമ്പത്തിക വർഷത്തിന്റെ രണ്ടാം പകുതി ലോക സാമ്പത്തിക ചരിത്രത്തിൽ തന്നെ വലിയൊരു അത്ഭുതമാണ് സമ്മാനിച്ചത്. ഒരേ സമയം പരസ്പര വിരുദ്ധമായ രണ്ട് കാര്യങ്ങളാണ് ഈ വർഷം സംഭവിച്ചത്. അമേരിക്കൻ പ്രസിഡന്റ് ഡൊണാൾഡ് ട്രംപ് ഇന്ത്യയെ ഒരു ‘ഡെഡ് ഇക്കോണമി’ (Dead Economy) അഥവാ നിർജീവമായ സമ്പദ്വ്യവസ്ഥ എന്ന് വിളിച്ച് കളിയാക്കുകയും, ഇന്ത്യക്കെതിരെ സാമ്പത്തിക ഉപരോധങ്ങൾ ഏർപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. എന്നാൽ അതേസമയം തന്നെ, ഇന്ത്യയുടെ ജിഡിപി (GDP) 8.2% എന്ന അവിശ്വസനീയമായ നിരക്കിൽ വളർന്നതായി കണക്കുകൾ പുറത്തുവന്നു. അമേരിക്കയുടെ കടുത്ത സമ്മർദ്ദത്തെയും ടാക്സ് ഭീഷണികളെയും ഇന്ത്യ എങ്ങനെയാണ് അതിജീവിച്ചത്?
ഈ വളർച്ചയ്ക്ക് പിന്നിലെ യഥാർത്ഥ കാരണങ്ങൾ എന്താണ്?
ഇന്ത്യയെ തകർക്കാൻ അമേരിക്ക പ്രധാനമായും രണ്ട് വഴികളാണ് തിരഞ്ഞെടുത്തത്. ഒന്ന്, ഇന്ത്യയുടെ ഇമേജ് (Image) തകർക്കുക, രണ്ട്, നികുതി കൂട്ടി ഇന്ത്യൻ ഉൽപ്പന്നങ്ങളെ തളർത്തുക. ട്രംപ് ഇന്ത്യയെ ‘താരിഫ് കിംഗ്’ (Tariff King) എന്ന് വിളിച്ചത് വെറുതെയായിരുന്നില്ല. ഇന്ത്യ സാമ്പത്തികമായി തകർന്ന രാജ്യമാണെന്ന് വരുത്തിത്തീർത്ത്, അമേരിക്കയുമായുള്ള കച്ചവടം ഇന്ത്യയുടെ നിലനിൽപ്പിന് അത്യാവശ്യമാണെന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുക എന്നതായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ തന്ത്രം. റഷ്യയുമായി ഇന്ത്യക്കുള്ള സൗഹൃദത്തെ എതിർക്കാനും, അമേരിക്കയുടെ നിബന്ധനകൾക്ക് വഴങ്ങാനും വേണ്ടിയായിരുന്നു ഈ സമ്മർദ്ദം. “അവരുടെ ഡെഡ് ഇക്കോണമികൾ ഒരുമിച്ച് തകരട്ടെ” എന്ന് ട്രംപ് സോഷ്യൽ മീഡിയയിൽ കുറിച്ചത് ഇതിന്റെ ഭാഗമായിരുന്നു.
വെറും വാക്കുകൾ കൊണ്ട് മാത്രമല്ല, പ്രവർത്തിയിലൂടെയും അമേരിക്ക ഇത് നടപ്പിലാക്കി. 2025 ഫെബ്രുവരിയിൽ തുടങ്ങിയ ടാക്സ് വർദ്ധനവ് ഓഗസ്റ്റ് ആയപ്പോഴേക്കും വലിയൊരു തലവേദനയായി മാറി. തുടക്കത്തിൽ 10% ആയിരുന്ന ഇറക്കുമതി ചുങ്കം (Import Tariff) പിന്നീട് 25% വരെയായി ഉയർന്നു. ഇതിനുപുറമെ, റഷ്യയിൽ നിന്ന് എണ്ണ വാങ്ങുന്നത് തുടരുന്നതുകൊണ്ട് ഒരു ശിക്ഷ എന്ന നിലയിൽ 25% സർചാർജ് (Surcharge) കൂടി അവർ അധികമായി ചുമത്തി. അതായത്, മൊത്തം 50% നികുതിയാണ് ഇന്ത്യൻ ഉൽപ്പന്നങ്ങൾക്ക് മേൽ ചുമത്തപ്പെട്ടത്. ഇത്രയൊക്കെ തിരിച്ചടികൾ ഉണ്ടായിട്ടും ഇന്ത്യൻ സമ്പദ്വ്യവസ്ഥ പിടിച്ചുനിന്നത് ലോകത്തെ ഞെട്ടിച്ചു.
അമേരിക്കൻ താരിഫുകൾ പുറത്ത് നിന്ന് ആക്രമിച്ചപ്പോൾ, ഇന്ത്യ പിടിച്ചുനിന്നത് അവരുടെ ആഭ്യന്തരമായ കരുത്ത് അഥവാ ‘ഡൊമസ്റ്റിക് കൺസംപ്ഷൻ’ (Domestic Consumption) കൊണ്ടാണ്. 140 കോടി ജനങ്ങളുള്ള ആ രാജ്യത്ത് ഉത്സവകാലത്തെ കച്ചവടം പൊടിപൊടിച്ചു. ജനങ്ങൾ സാധനങ്ങൾ വാങ്ങിക്കൂട്ടിയത് സമ്പദ്വ്യവസ്ഥയ്ക്ക് വലിയൊരു കവചമായി മാറി. കൂടാതെ, ഗവൺമെന്റ് റോഡുകളും മെട്രോയും പോലുള്ള ഇൻഫ്രാസ്ട്രക്ചർ (Infrastructure) പദ്ധതികൾക്കായി വലിയ തോതിൽ പണം മുടക്കിയതും ഗുണകരമായി. കയറ്റുമതിയിൽ കുറവുണ്ടായെങ്കിലും, നിർമ്മാണ മേഖലയും (Manufacturing Sector) സേവന മേഖലയും (Services Sector) വൻ കുതിപ്പ് നടത്തി. ചൈനയ്ക്ക് പുറമെ മറ്റൊരു നിർമ്മാണ കേന്ദ്രം തിരയുന്ന ആഗോള കമ്പനികൾ ഇന്ത്യയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞതും, ബാങ്കിംഗ്, റിയൽ എസ്റ്റേറ്റ് തുടങ്ങിയ മേഖലകൾ സജീവമായതും 8.2% വളർച്ച നേടാൻ സഹായിച്ചു.
എങ്കിലും, ഈ സാമ്പത്തിക യുദ്ധം ചില മേഖലകളിൽ വലിയ മുറിവുകൾ ഉണ്ടാക്കി എന്നത് സത്യമാണ്. കയറ്റുമതിയെ മാത്രം ആശ്രയിക്കുന്ന പല ബിസിനസ്സുകളും പ്രതിസന്ധിയിലായി. പ്രധാനമായും രത്നവ്യാപാര മേഖലയെ (Gems and Jewellery) ഇത് കാര്യമായി ബാധിച്ചു; അമേരിക്കയിലേക്കുള്ള കയറ്റുമതിയിൽ 60 ശതമാനത്തോളം ഇടിവാണുണ്ടായത്. റിലയൻസ് ഇൻഡസ്ട്രീസ് പോലുള്ള വമ്പൻ കമ്പനികൾക്ക് അമേരിക്കൻ സമ്മർദ്ദത്തിന് വഴങ്ങി തങ്ങളുടെ എണ്ണ വ്യാപാര രീതികളിൽ മാറ്റം വരുത്തേണ്ടി വന്നു. എന്നാൽ, ഫാർമസ്യൂട്ടിക്കൽ (Pharmaceutical) മേഖല വലിയ പരിക്കില്ലാതെ രക്ഷപ്പെട്ടു. കാരണം, അമേരിക്കൻ ജനതയ്ക്ക് കുറഞ്ഞ ചെലവിൽ മരുന്നുകൾ ലഭിക്കാൻ ഇന്ത്യയെ ആശ്രയിക്കാതെ വേറെ വഴിയില്ലായിരുന്നു.
അവസാനമായി, ട്രംപിന്റെ ‘ഡെഡ് ഇക്കോണമി’ എന്ന പരിഹാസത്തിന് ലോകം നൽകിയ മറുപടി എന്താണെന്ന് നോക്കാം. ഐഎംഎഫ് (IMF), വേൾഡ് ബാങ്ക് (World Bank) തുടങ്ങിയ അന്താരാഷ്ട്ര ഏജൻസികൾ ഇന്ത്യയുടെ കണക്കുകളെയാണ് വിശ്വസിച്ചത്. ഇന്ത്യയുടെ സമ്പദ്വ്യവസ്ഥ ശക്തമാണെന്നും, പുറത്തുനിന്നുള്ള ഇത്തരം വെല്ലുവിളികളെ നേരിടാൻ ഇന്ത്യക്ക് ശേഷിയുണ്ടെന്നും അവർ വിലയിരുത്തി. ചുരുക്കത്തിൽ, പുറത്തുനിന്നുള്ള സമ്മർദ്ദങ്ങൾ ഒന്നും ഏശാത്ത ഒരു ‘ടെഫ്ലോൺ ഇക്കോണമി’ (Teflon Economy) ആയി ഇന്ത്യ മാറിയിരിക്കുന്നു എന്നതാണ് സത്യം. സ്വന്തം കാലിൽ നിൽക്കാനുള്ള ഇന്ത്യയുടെ ഈ കഴിവ് തിരിച്ചറിഞ്ഞതോടെ, ഒത്തുതീർപ്പ് ചർച്ചകൾക്ക് അമേരിക്കയും തയ്യാറാവുകയാണ്.
